මෙන්න ඉතිං පටං ගත්ත කැකිරි පලන පොල්කිචි කතා

මම පොල්කිච්චා...

ඕන්න ඉතිං අපි පොල්කිචි ජෝඩුව කච බචේ පටන් ගන්නයි යන්නෙ. පොල්කිච්චිට කතා ගොඩක් තියෙන හංදා එයා වැඩියෙන් ලියන්නම් කිව්වා.

මම පොල්කිච්චී...

ඔන්න බලන්න වැඩේ...දෙන්නම ලියමු කියල පටන් අරං දැන් මෙයා මග අරින්න යනවෝ..වස කම්මැලියෙක් අනේ..

කම්මැලිකමක් නොවෙයි බං...මට මේ වයසට යනවත් එක්කම අමතක වීමේ ලෙඩේ හැදිලද කොහෙද..පොල්කිච්චි නං ඉතිං තාම ගැටිස්සි නොවුණත් ගැටිස්සි කියල හිතාගෙන ඉන්න නිසා කතා හොඳට මතකයි..

ගමේ කතා, කැම්පස් කතා, පාසලේ කතා, අහපු කතා, ඇහුණු කතා, අපිට වෙච්චි කතා, පන්සලේ කතා, පල්ලියෙ කතා, එකී කතා, මෙකී කතා, වැඩියෙන්ම කඩප්පුලි කතා...

අම්මෝ...මෙයාමයි කිව්වෙ ඔය කඩප්පුලි කතා ටිකකුත් කියල දාමු..එතකොට කට්ටිය එකක් ලිවම තව එකක් එන තුරු බලා ඉඳීවි කියලා..

හරි ඉතිං එහෙම කියන්න වුණත් දැනං ඉන්න එපැයි...

අපේ ඔය හොර බොරු නැහැනෙ....අපි දැනං ඉන්න ඒව කියනව තමයි. හංගන්නෙ නැතිව..

දැනං උන්නත් ටියුබ් ලයිට් හංදා තේරෙන්න වෙලා ගතවෙනවනෙ.

මොකක්ද අනේ ටියුබ් ලයිට් කියන්නෙ..

ඒකත් කියා දීපල්ලකෝ ඉතිං......ඒකත් ටියුබ් ලයිට්ද.... කොහෙද...

ඔන්න දැං තේරෙනවනෙ මොකද වෙන්න යන්නෙ කියලා...පොල්කිච්චි කතා ගොඩාක් දන්නවා...පොල්කිච්ච දන්නෙ ටිකායී..
පොල්කිච්චි කතා කියන්න හපනී..කච..බච..කච..බච...
පොල්කිච්චා ඇඹේනිට මහන්සි දැනෙද්දි සබයට එනවා...

බෑ..බෑ...එහෙම බෑ....ඔන්න එහෙනම් මෙහෙම කරමු...පොල්කිච්චි කතා දෙකයි....පොල්කිච්චා කතාවකුයි.......ඒ විදිහට...

නෑ....නෑ...එහෙම බෑ....පොල්කිච්චි කතා තුනයි...පොල්කිච්චා කතාවයි ගානෙ ලියමූ.......

හරි....රණ්ඩු ඇති...අපි පටන් ගනිමුකෝ...එතකොට බලාගන්න බැරිවයැ කව්ද...කොහොමද ලියන්නෙ කියලා...

ඔන්න ඉතිං පොල්කිච්චයි...පොල්කිච්චියි වන අපි දෙන්න දෙමහල්ලෝ කටකමසිරියාවක් නැතිව අපේ කතා පෙට්ටගම අවුස්සන්නයි යන්නේ...